co powinniśmy wiedzieć przed założeniem akwarium

Piękne akwarium to marzenie każdego akwarysty. Akwarystyka to wspaniałe hobby które działa niezwykle kojąco na nasze nerwy. Jednak aby wszystko było jak należy, potrzeba poświęcić wiele czasu, wiedzy, pieniędzy. Więc postaram się przedstawić niezbędne informacje, by czas spędzony przy naszym zbiorniczku był czystą przyjemnością i nie zamienił się w koszmar walki z glonami, chorobami i innym złem podwodnego świta.

Dla początkujących

Przed założeniem akwarium powinniśmy się zdecydować na typ akwarium. Rozróżniamy najpopularniejsze typy akwariów: ogólne, biotopowe, roślinne, i ostatnio coraz modniejszemorskie. W akwariach ogólnych hoduje się ryby i rośliny z różnych biotopów, czyli z różnych środowisk ale o zbliżonych wymaganiach - polecam je początkującym. Akwaria biotopowe mają na celu odtworzenie środowiska i warunków życia danym gatunkom w jakich żyją w naturze - bez jakichkolwiek gatunków z innego biotopu. I tak chcąc odtworzyć biotop np.: jeziora Malawi akwarium urządzamy na wzór tego jeziora, hodujemy w nim odpowiednie ryby, a skład chemiczny wody jest upodabniany do naturalnego. Akwaria roślinne jak sama nazwa wskazuje, to zbiorniki w których tworzy się jak najlepsze warunki dla rozwoju wielu różnych gatunków roślin, które wymagają specjalnego nawożenia i pielęgnacji, ryby w nich są raczej dodatkiem.

Planując założenie akwarium należy się zastanowić na jak duże akwarium mamy miejsce, na jak duże nas stać, oraz jakiej wielkości akwarium możemy zainstalować w naszym mieszkaniu. Dobrze jest wiedzieć jaka mamy nośność ścian i podłóg gdyż a akwarium waży tyle ile ma litrów wody + prawie 30-50% więcej na podłoże osprzęt, wagę szkła itp.

Zakładając akwarium musimy się liczyć z nie małymi kosztami, jednak przy odrobinie pomysłowości, smykałce do majsterkowania i przyjaznych ludziach wiele rzeczy można zrobić bez wydawania dużych pieniędzy. Możemy samodzielnie zbudować pokrywę na akwarium, zmontować oświetlenie, czy wykonać tło i dekoracje. Innymi możliwościami nabycia tańszego sprzętu są znajomi, giełdy akwarystyczne, fora akwarystyczne, gazety z ogłoszeniami.

By stworzyć podwodny świat niezbędne są: akwarium, pokrywa, oświetlenie, filtr, grzałka, termometr, siatka do łapania ryb, podłoże. Ponadto przydadzą się w zależności od typu akwarium jaki wybierzemy korzenie, skałki, kamienie, łupki, muszle, reaktor CO2 lub butla CO2 i dyfuzor. Ponad to przydaje się termostat, karmnik i sterownik oświetlenia. Na koniec kupujemy odpowiednie ryby i rośliny, pokarm dla rybek, uzdatniacz, testy do wody, węgiel aktywny. Początkującym proponuje zaczynanie od awarii średnich (przynajmniej od 60 l)  będzie wam łatwiej zapanować nad utrzymaniem czystości i równowagą biologiczną. Miejsce

Przede wszystkim należy zastanowić się gdzie i na czym postawimy nasze akwarium. Musi być to miejsce:

- z dala od okna, tak by nie padało na nie bezpośrednie światło słoneczne,

- z dala od dużego ruchu, by nie zagrażało mu uszkodzenie i by nie płoszyć mieszkańców

- na stabilnej i wytrzymałej szawce, która uniesie ogromny ciężar

- w miejscu w którym się dobrze eksponuje i w którym mamy łatwy dostęp w celu prac pielęgnacyjnych. Gdy kupimy akwarium należy je umyć bieżącą letnią wodą. Następnie czas na jego postawienie, pod akwarium musimy coś podłożyć aby zminimalizować ryzyko pęknięcia - może to być styropian, grubsza tektura falista, karimata, lub specjalna podkładka pod akwarium.

Podłoże

Do akwarium ogólnego polecam żwirek rzeczny o granulacji 3-5 mm, akwaria morskie, Malawi i Tanganika – biały piasek, koralowiec; akwarium roślinne – albo specjalistyczne podłoża dla roślin wodnych, lub jakieś żyzne podłoże typu „stare dno”, lub ziemia ogrodowa i na to drobniejszy żwirek. Należy pamiętać be piasek i żwirek bardzo dokładnie wypłukać ( aż do uzyskania zupełnie czystej wody). Grubość podłoża od 5 do 10 cm. Ze względu na estetykę akwarium więcej się go daje z tyłu akwarium.

Tło i inne dekoracje

Tło możemy zakupić w sklepie zoologicznym, lub na giełdzie. Może to być tło foliowe – mamy tu wiele różnych wzorów; lub tło strukturalne, umieszczane wewnątrz akwarium – niestety bardzo drogie. Można również wykonać je samemu: począwszy od skrzynki umieszczonej z tyłu za akwarium, przez kompozycje np. z mchu przyczepionego do siatki i do tylnej szyby przy pomocy przyssawek wewnątrz akwarium, ułożone i przyklejone silikonem akwarystycznym do tylnej szyby łupki, aż do samodzielnie wykonanego tła z wypalanego styropianu, czy cementu wodoodpornego np. Ceresie CR65 Lub CX5. Możliwości jest bardzo wiele. Oczywiście rodzaj tła powinno być uzależnione od typu akwarium – musi się z nim komponować. Na koniec dekoracje: kamienie, korzenie, skałki i muszle, oczywiście odpowiednio dobrane do typu akwarium i potrzeb mieszkańców ( muszlowce potrzebuj muszli, zbrojniki – korzeni itd..)

Oświetlenie

W przypadku większości typów akwarium standardowo montowane oświetlenie w pokrywach w zupełności wystarcza, jednak jeśli chcemy mieć piękne akwarium roślinne musimy to oświetlenie zwiększyć, minimum to 0,75W /litr. Potrzebne będą również świetlówki specjalistyczne akwarystyczne. Tu przyda nam się sterownik oświetlenia, który będzie włączał i wyłączał światło zawsze o tej samej porze.

Grzałka

Niezbędna każdym akwarium, moc uzależniona jest od wielkości akwarium i temperatury w pomieszczeniu, w którym akwarium się znajduje. Przydatny będzie tu termostat, który będzie włączał grzałkę przy spadku temperatury poniżej minimalnej, i wyłączał po osiągnięciu temperatury prawidłowej. Dobrym rozwiązaniem jest grzałka z termostatem

Filtr

Absolutnie niezbędne urządzenie w każdym akwarium. Jedyne które jest zawsze włączone i non stop. Dba o czystość wody, przemiany biologiczne w wodzie i oczyszczanie mechaniczne. Nie jest istotne czy to będzie filtr wewnętrzny czy zewnętrzny, ale ważne jest był odpowiednio dobrany do litrażu akwarium.

Dodatkowe wyposażenie

W przypadku akwarium roślinnego niezbędne będzie reaktor CO2 kupiony, lub własnej roboty, oraz dyfuzor CO2 który będzie dwutlenek węgla rozpuszczał w wodzie. Przy większych akwariach polecam zakup butli CO2. Potrzebne nam będą również testy ( zwłaszcza na początku), oraz nawozy makro- i mikroelementowe.

Uruchamianie akwarium

Gdy akwarium ustawimy i wszystko nim ułożymy i zamontujemy, przychodzi czas na sadzenie roślin. Trzeba pamiętać by roślinami była obsadzona możliwie jak największa powierzchnia, i by początkowo były to rośliny mało wymagające i szybko rosnące. Na koniec wlewamy wodę najlepiej wcześniej odstaną, lub z dodatkiem uzdatniaczy które zwiążą chlor i metale ciężkie. Co najmniej godziną potem dobrze jest dodać bakterie nitryfikacyjne które przyspieszą dojrzewanie akwarium. Proces ten trwa około miesiąca.  Po tym czasie możemy wpuścić mieszkańców czyli rybki. Postępując tak unikniemy gwałtownego wzrostu poziomu amoniaku i azotynów w wodzie, które mogą doprowadzić do śmierci naszych podopiecznych.

Pielęgnacja regularna

Pielęgnacja codzienna: 

oprócz karmienia ryb, należy włączyć światło, sprawdzić temperaturę wody, sprawdzić czy wszystkie urządzenia działają poprawnie (filtr), ew. można sprawdzić odczynnikami właściwości wody i czy w akwarium nie ma padniętych ryb.

Pielęgnacja cotygodniowa:

to podmiana wody na świeżą (ok 1/5 wody wymieniamy wystarczy raz na tydzień ), przycięcie roślin, usunięcie zgniłych części roślin, czyszczenie szyb jeśli są porośnięte glonami. Sprawdzamy stan wody (pH, twardość). Podczas podmian wody należy odmulić dno akwarium - najprostszy odmulacz to gumowa rurka zakończona szerszym plastikiem. Spuszczamy nim wodę z akwarium a szerszą końcówką przesuwamy blisko dna w celu zebrania mułu - duży minus tego rozwiązania to przymus spuszczenia wody. Inny rodzaj odmulacza który ma tą zaletę że możemy go użyć w każdej chwili bez konieczności spuszczania wody to odmulacz podłączany to brzęczyka - koszt jego jest niewielki i sięga ok. 10-15 zł.

Pielęgnacja comiesięczna:

(lub rzadziej-im większe akwarium tym rzadziej gruntownie sprzątamy)- do tych prac należy gruntowne przeczyszczanie filtrów, pompki, dokładne oczyszczenie szyb, przycinka roślin, zmniejszenie ilości ryb (w razie potrzeby), gruntowne odmulanie dna zbiornika.

Polecam także gruntowne czyszczenie akwarium  co rok czy półtora roku tzn. płukanie żwiru czy wymiana większej ilości  wody, staranne czyszczenie dekoracji, większych kamieni. Do prac pielęgnacyjnych możemy też zaliczyć "uzdatnianie" wody, czyli wzbogacanie jej o pewne minerały czy inne związki chemiczne wspomagające pewne procesy czy profilaktycznie zabezpieczające ryby od wszelkich chorób - do każdych podmian wody polecam sól akwariową, dawkowaną wg. wskazań na opakowaniu.

gruntowne czyszczenie akwarium

gruntowne czyszczenie akwarium

W prawidłowo urządzonym i prowadzonym akwarium powstaje równowaga biologiczna – do której przyzwyczajają się rośliny, ryby i inni mieszkańcy naszego akwarium. Gruntowne czyszczenie powoduje gwałtowne zachwianie, lub wręcz zniszczenie tej równowagi i jest szkodliwe dla mieszkańców akwarium, oraz przysparzają hodowcy niepotrzebnej pracy. Dlatego gruntowne czyszczenie podłoża i wymiana wody nie powinna mieć miejsca częściej niż raz i tylko gdy jest naprawdę potrzebna. W dużych zbiornikach, poza wyjątkowymi przypadkami jak choroba ryb, zatrucia, mocno rozwinięte procesy gnilne nie powinna mieć w ogóle miejsca.

Jeśli jesteśmy do tej czynności zmuszeni, dokładnie i gruntownie odmulamy dno - w przypadku żwiru, żwiru bazaltowego, koralowego i  innych podobnych. Zaś w przypadku piasku i gotowych podłoży roślinnych typu ADA AMANO, robimy to bardzo delikatnie, by jak najmniej naruszyć podłoże. Wcześniej robimy porządek z roślinami - przycinamy je, przesadzamy, przerzedzamy. W przypadku przycinania i przesadzania roślin łodygowych, polecam wyrwanie całej rośliny, odcięcie spodniej części która najczęściej posiada brzydkie liście lub nie ma ich w ogóle i wsadzenie górnej części powrotem do podłoża. Tego typu porządek z roślinami wykonuje się zresztą znacznie częściej – w miarę potrzeb – jednak wtedy raczej nie wyrywa się roślin, jedynie obcina tuz przy podłożu i sadzi obok. Następnie myje się dokładni wszystkie elementydekoracji które można wyjąć i wkłada z powrotem do akwarium. Można również zmienić trochę aranżacje akwarium. Czyścimy również bardzo dokładnie filtr. Na koniec wymieniamy od 50-70% wody. Wlewamy oczywiście wodę wcześniej odstaną, lub z filtra RO. Niezależnie od rodzaju dolanej wody, uzupełniamy sole i inne nawozy.

 

odmulacz własnej roboty

ODMULACZE WŁASNEJ ROBOTY

Odmulacz nr 1.

Potrzebne będą:

• Butelka po napoju lub wodzie mineralnej o pojemności 0,2-0,33 litra
• Wąż gumowy długości minimum 2m.
• Opaska zaciskowa
• Ostry nóż lub mocne nożyczki

Najprostszym sposobem zbudowania odmulacza samemu, jest połączenie plastikowej butelki z wężem gumowym, o œrednicy wewnętrznej odpowiadajšcej œrednicy zewnętrznej szyjki butelki. Przy czym po nałożeniu węża na szyjkę najlepiej zabezpieczyć ją opaską zaciskową, by nie spadała. Jeœli mamy trudnoœci z założeniem węża, wczeœniej dobrze jest końcówkę węża zmiękczyć w gorącej wodzie i dopiero potem nasunąć na butelkę. Dno butelki obcinamy równo, tak by nie narobić zadziorów. Butelkę końcem obciętym wkładamy do akwarium, zasysamy wodę z drugiego końca, który wkładamy do wiadra, lub innego pojemnika, który musi stać zdecydowanie poniżej akwarium i mieszajšc delikatnie po powierzchni butelka usuwamy zanieczyszczenia z dna akwarium.

 

Odmulacz nr 2.

Potrzebne będą:

• Rura PCV długości około 25 cm i średnicy 3 cm.
• Rurka plastikowa od napojów
• Wężyk akwarystyczny o długości min 2 m.
• Brzęczyk ( pompka akwarystyczna)
• Wąż gumowy gruby długoœci około 2m.
• Korek, lub silikon

Należy rurkę od napojów wsadzić do rury PCV, tak by końcówka była tylko nieznacznie wyżej niż koniec rury i nakładamy na tę rurkę wężyk akwarystyczny. W drugi koniec rury PCV wkładamy koniec węża tak by tworzył przedłużenie rury PCV. Całość na tym końcu uszczelniamy silikonem. „Uszczelka-korek” znajduje się wewnątrz rury PCV, a w niej rurka plastikowa z wężykiem akwarystycznym, oraz wąż gumowy do spuszczania wody. Odmulacza możemy używać gdy silikon stwardnieje. W tym celu wkładamy rurę PCV do akwarium, podłšczamy wężyk akwarystyczny do brzęczyka, a koniec węża gumowego do wiadra. Bąbelki powietrza wdmuchiwane przez brzęczyk z jednej strony poruszają dno, a z drugiej wypychają wodę wraz zanieczyszczeniami do wiadra. Zaletą tego odmulacza jest to, że wiadro na brudna wodę, nie musi znajdować się poniżej akwarium, gdyż woda wypychana jest mechanicznie, a nie przy pomocy siły ciążenia.

Jak samemu zrobić niepowtarzalne tło

TŁA WEWNĘTRZNE WŁASNEJ ROBOTY

  

tło ze styropianu

Potrzebne będą:

• Styropian grubości 5-10 cm. 
• Ostry nóż, lub wypalarka, lub lutownica 
• Klej wikol 
• piasek 
• farba – emalia akrylowa Np. DECORAL 
• silikon akwarystyczny

Należy przyciąć styropian tak by dokładnie pasował do tylnej ścianki akwarium. Następnie wyciąć wgłębiania i żłobienia wedle własnej wizji, tak by imitowała skałę. Pomalować całe tło wikolem i od razu posypać piaskiem, gdyż klej szybko wysycha. Działanie to ma na celu stworzenie struktury tła przypominającej skałę. Jednocześnie utwardza powierzchnię. Gdy to wszystko w wyschnie, można zacząć malować farbami wg własnego uznania. Można pomalować tło za czarno i następnie coraz to nowe warstwy jaśniejszego koloru nakładać tylko na wypukłości. Świetnie sprawdza się tu metoda suchego pędzla, gdzie każdą następną warstwę jaśniejszej farby nakłada się pędzlem wytartym z nadmiaru np. w kartkę papieru. Im więcej pociągnięć pędzla tym dokładniej i na większej powierzchni jest pomalowane. Wiec należy każdą na stena warstwę malować krócej. Taki styl daje wspaniałą głębię. Na koniec całość przykleja się silikonem akwarystycznym do tylnej ścianki akwarium.

tło Z PIANKI POLIURETANOWEJ

 Potrzebne będą:

•  Pianka poliuretanowa bez dodatków grzybobójczych i innych tego typu.
•  Twarda podkładka ( tektura, dykta i inne)
•  Ostry nóż
•  Klej wikol
•  piasek
•  farba – emalia akrylowa Np. DECORAL
•  silikon akwarystyczny

 Należy przyciąć podkładkę tak by dokładnie pasowała do tylnej ścianki akwarium. Pokryć w całości cienka warstwą ( pianka rośnie) pianką poliuretanową i zostawić do wyschnięcia. ( około 24 godz.). Następnie wyciąć wgłębiania i żłobienia wedle własnej wizji, tak by imitowała skałę. Pomalować całe tło wikolem i od razu posypać piaskiem, gdyż klej szybko wysycha. Działanie to ma na celu stworzenie struktury tła przypominającej skałę. Jednocześnie utwardza powierzchnię. Gdy to wszystko w wyschnie, można zacząć malować farbami wg własnego uznania. Można pomalować tło za czarno i następnie coraz to nowe warstwy jaśniejszego koloru nakładać tylko na wypukłości. Świetnie sprawdza się tu metoda suchego pędzla, gdzie każdą następną warstwę jaśniejszej farby nakłada się pędzlem wytartym z nadmiaru np. w kartkę papieru. Im więcej pociągnięć pędzla tym dokładniej i na większej powierzchni jest pomalowane. Wiec należy każdą na stena warstwę malować krócej. Taki styl daje wspaniałą głębię. Na koniec całość przykleja się silikonem akwarystycznym do tylnej ścianki akwarium.

Ciekawie to wygląda bez warstwy wikolu z piaskiem, gdyż pianka tworzy liczne dziury – wygląda to troszkę jak pumeks naturalny i można bezpośrednio malować farbami.

tło silikonowe

  

Potrzebne będą:

• Czarny silikon akwarystyczny
• piasek

 Chyba najłatwiejsze do zrobienia tło wewnętrzne. Należ dość grubo rozsmarować czarny silikon na tylnej szybie, a następnie wgniatać piasek w silikon tworząc jednocześnie górki i pagórki. Czas schnięcia około 24 godziny.

  

  

tło cementowe

   

Potrzebne będą:

• Pianka poliuretanowa bez dodatków grzybobójczych i innych tego typu lub styropian 
• Ewentualnie twarda podkładka ( tektura, dykta i inne)
• Ostry nóż 
• Cement ceresit CX5 lub CR65 
• Silikon akwarystyczny 
• farba – emalia akrylowa Np. DECORAL 

Początek tworzenia tła identyczny jak w przypadku tła ze styropianu, lub pianki poliuretanowej. Jednaj zamiast wikolu z piaskiem tło maluje się ceresitem. Ja wybrałam CX5 – lepiej dostępny, dostępny również w workach 5 kg, tańszy. Ceresie należy przygotowywać małymi porcjami ( gdyż bardzo szybko wiąże). Konsystencja średnio gęsta – najlepiej wypróbować samemu jaka konsystencja najlepiej odpowiada, z tym, że im masa jest gęściejsza tym bardziej lepka i lepiej przykleja się do tła. Na tym etapie kolejnymi warstwami można jeszcze formować kształt tła. Należy raczej malować kilkoma cienkimi warstwami, niż jedna grubą, gdyż ceresie w trakcie schnięcia grubej warstwy może zacząć pękać, a poza tym schnie dłużej. Po wyschnięciu pierwszej warstwy, każda następna schnie już bardzo szybko.

  

Takie tło można montować w akwarium już po wyschnięciu ostatniej warstwy. Jednak należy pamiętać, że przez około miesiąc tło cementowe zmienia parametry wody, silnie ja alkalizując – po miesiącu alkalizuje w bardzo niewielkim stopniu. Tło zakończone na tym etapie świetnie nadaje się do akwariów z biotopem Tanganika, czy Malawi, oraz zawsze tam gdzie potrzebujemy wody o odczynie zasadowym. Wygląda bardzo naturalnie.

Jeśli potrzebujemy tło szybko zamontować i nie mamy czasu czekania miesiąca, lub potrzebujemy tło całkowicie neutralne trzeba będzie tło pomalować farbami, podobnie jak tło ze styropianu, lub pianki poliuretanowej. W końcowym efekcie moje tło wyglądało tak:

Kolejna wersja montowania tła ( którą zastosowałam w obecnym akwarium) to praca bezpośrednio na akwarium. Jednak trzeba pamiętać, że pianka wysychając odkleja się od szyby. Dlatego najpierw ponaklejałam silikonem kawałki styropianu i dopiero przestrzenie pomiędzy wypełniałam pianką. Dalej czekałam aż pianka wyschła i formowałam wgłębienia. Dla ułatwienia wielu czynności takich jak wymiana grzałki, wymiana wężyków w rogach akwarium wtopiłam rurko PCV.

tło Z ŁUPKA

  Potrzebne będą:

 Łupki 

• Silikon akwarystyczny 
• Kawałki styropianu, lub innej podkładki 

Podobnie jak tło silikonowe, stosunkowo łatwe do zrobienia, jednak wymaga sporo wyobraźni przestrzennej. Niewątpliwą wadą tego tła jest jego waga. Na dno akwarium, pod tło należy podłożyć kawałki styropianu lub inne podkładki, aby zapobiec naprężeniom, mogącym wywołać pęknięcie dna akwarium, Kawałki łupków układa się jedne na drugich począwszy od dna . Należ je jednocześnie przyklejać do siebie i do tylnej szyby akwarium. Ta metoda można tworzyć kompozycję z różnych kolorów kamienia. Ze względów estetycznych należy do łupków jasnych używać silikonu przeźroczystego, a do kolorowych i ciemniejszych czarnego. Zawsze należy uważałby nadmiar silikonu nie wypłynął spomiędzy kamieni gdyż wygląda to mało estetycznie

BUDOWA POKRYWY OŚWIETLENIOWEJ + CHŁODZENIE

BUDOWA POKRYWY OŚWIETLENIOWEJ + CHŁODZENIE

Opiszę jak budowałam pokrywę do akwarium 112 litrów z przednią ścianka wypukłą.

Pokrywa została wykonana z pleksi o grubości 6mm, natomiast przednia część wykonano z dwóch warstw pleksi o grubości 3mm, wygiętych zgodnie z kształtek przedniej szyby i następnie sklejonej razem. Całość klejona klejem do plastiku i kropelką. Przednia część została wzmocniona trójkątami grubszej pleksi między góra pokrywy, a przednią ścianką. Część górnej części przyklejona na stałe, pozostała zamontowana ruchomo za pomocą zawiacka meblowego.

Pokrywa zamontowana na akwarium za pomocą kształtownika aluminiowego w kształcie litery H na górnej części ścianek szyb akwarium. Na bocznych ścianach pokryw wycięte otwory na zamontowanie wentylatora z jednej strony , a z drugiej kratka do wlotu powietrza.

                    

Wentylatory sterowane regulatorem temperatury, Który włącza i wyłącza wentylatory w zależności od nastawionej wartości temperatury na regulatorze.

W górnej części pokrywy zamontowane świetlówki o mocy 18W . Są zasilane dwoma statecznikami elektronicznymi o mocy 2x 18W. Oświetlenie to jest podzielone na dwa obwody sterowana dwoma cyfrowymi programatorami czasowymi, które włączają i wyłączają oświetlenie zgodnie z zaprogramowanym czasem.

                    

Stateczniki, regulatory temperatury( grzałka I wentylatory), sterowniki oświetlenia zostały zamontowane w osobnej obudowie ze względów estetycznych i nagrzewania obudowy ( a co za tym idzie wody).

Całość dla estetyki została oklejona okleiną meblową samoprzylepną.

Filtr zewnętrzny czy wewnętrzny ?

Filtr zewnętrzny czy wewnętrzny ?
Autorem artykułu jest Marcin Wilczyński

Filtry w akwarium są rzeczą niezbędną, bowiem są odpowiedzialne za  usuwanie szkodliwych substancji, które powstają w każdym zbiorniku. W  przyrodzie następuje samooczyszczenie wody gdyż jest proporcjonalnie  mało ryb w porównaniu do wielkości zbiornika i ilości roślin. Akwarium jest swoistą miniaturą biotopu, tak skomplikowane procesy   potrzebują wspomagania, dlatego potrzebna jest pomoc w postaci   dodatkowej filtracji. Najczęściej można rozróżnić podział na filtry wewnętrzne oraz filtry zewnętrzne.

filtr wewnętrzny

Filtry wewnętrzne montowane są wewnątrz akwarium za pomocą przyssawek do jednej ze ścian. Przeważnie są one małych rozmiarów oraz pobierają stosunkowo mało prądu. W zależności od wielkości mogą spełniać funkcję filtra mechanicznego, biologicznego i chemicznego. Nie należy jednak spodziewać się rewelacyjnych rezultatów, gdyż ograniczona ilość miejsca na wkłady sprawia, że filtr wewnętrzny może dawać zadowalający efekt w małych akwariach. W przypadku większych zbiorników lub przy dużej obsadzie ryb, nie da on rady usunąć wszystkich zanieczyszczeń. Nawet najmniejszy filtr wewnętrzny zajmuje miejsce wewnątrz akwarium, ciężko jest go więc zakamuflować tak, żeby nie psuł wodnego krajobrazu.

filtr zewnętrzny

Filtry zewnętrzne montowane są poza akwarium, najczęściej w szafce pod zbiornikiem, dzięki czemu mogą mieć większe gabaryty a przez to większą powierzchnię wkładów filtracyjnych. Woda jest zasysana z akwarium do filtra za pomocą elastycznych wężów, po przefiltrowaniu przez wszystkie wkłady, również za pomocą węża jest tłoczona  z powrotem do akwarium.  Filtry zewnętrzne, określane równie często jako filtry kubełkowe,  właśnie dzięki zastosowaniu dużej ilości mediów filtracyjnych, oraz możliwości dowolnej ich konfiguracji mogą być stosowane w akwariach nawet powyżej 1000 litrów. Zakup filtra zewnętrznego jest przeważnie większym wydatkiem niż filtra wewnętrznego. Należy uwzględnić  przy tym cenę filtra, większy pobór prądu, a także koszt wkładów filtracyjnych które z biegiem czasu trzeba wymienić.

Filtracja w akwarium jest rzeczą niezbędną. Każdy z rodzajów filtrów posiada pewne cechy, które sprawiają, że jest niezastąpiony w jednym akwarium, natomiast w innym będzie przerostem formy nad treścią. Filtry wewnętrzne z pewnością można polecić osobom, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z akwarystyką lub posiadają małe zbiorniki z niewielką obsadą ryb i dużą obsadą roślin. Filtry zewnętrzne natomiast zainteresują fascynatów dużych ryb, lub osoby bardziej leniwe, gdyż tego typu filtry najczęściej wymagają czyszczenia co dwa-trzy tygodnie

    Marcin Wilczyński
Artykuł pochodzi z serwisu
http://artelis.pl/artykuly/36957/filtr-zewnetrzny-czy-wewnetrzny%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a

Ciekawostki o akwarium

Ciekawostki o akwarium
Autorem artykułu jest Rafał Poznański

W poniższym tekście zostały zawarte bardzo interesujące ciekawostki z życia akwarium.                      
Gębacze to ryby wychowujące młode w pyskach - to jedne z najciekawszych zwierząt akwariowych. Większość / nich składa jednak niewiele jaj, bo i możliwości inkubowania są ograniczone, niezależnie od tego, czy młode odchowuje samiec, czy (co częstsze) samica. W efekcie wiele gatunków pielęgnic afrykańskich nosi w pysku kilka lub kilkanaście młodych. Są jednak i takie, którym niestraszne jest odchowywanie we własnej jamie gębowej... tysięcy młodych. Jednym z nich jest tilapia mozambijska (Oreochromis mossambicuś), dorastająca do 40 cm długości. Samice tego gatunku są w stanie pomieścić we własnym pysku do 2000 sztuk narybku. Inkubacja jaj trwa około 5 dni, jednak po wykluciu młode są chronione przez kolejne dwa tygodnie. rozumieniu, można nazwać giętkozęby z jeziora Tanganika {Synodontis petri-cola, Synodontis multipunctatus). Często mówi się, że są to ryby-kukułki, i jest to określenie w pełni uzasadnione. Sumy podrzucają ikrę w miejscu, w którym tarło odbywają pielęgnice, a ponieważ pojawienie się intruzów wzbudza zamęt, po dłuższej chwili samice gebaczy biorą do pyszczków także jaja giętkozębów. Po prostu nic są już w stanic zorientować się, czy ikra leżąca na podłożu jest ich własna, czy cudza. Młode synodontisy wylęgają się przed larwami pielęgnic i... traktują go je jako bardzo pożywny pierwszy pokarm. Co ciekawe i przykre, inktibująca matka nie rozróżnia fałszywych dzieci od prawdziwych.
http://www.superakwarium.pl/.W świecie ludzi czerń wyszczupla i doskonale oddaje mroczny nastrój. W świecie ryb — często przyczynia się do krótszego życia. Badania potwierdziły, że czarne i czarniawe odmiany mieczyka (Xiphopborus hclleri) i płatki (Xipbophorus macuLituś) znacznie łatwiej zapadają na nowotwory niż ich czerwoni lub zielonkawi pobratymcy. Odpowiada za to czarny pigment zwany mclaniną. Hodując kolorowe warianty popularnych ryb, warto pamiętać, aby „rozrzedzać" czarny i z rozsądkiem umiejętnie mieszać odmiany. Młode pozbawione nadmiaru mclaniny będą miały większe szanse na długie i szczęśliwe życie. Szczególnie krótko żyje  http://www.superakwarium.pl/zaglowiec-skalar-id422.html"

Artykuł pochodzi z serwisu
http://artelis.pl/artykuly/6821/ciekawostki-o-akwarium%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a

Kiedy warto kupić dziecku akwarium
Autorem artykułu jest Mateusz  Langner

Akwarystyka słodkowodna to nie tylko chwilowa pasja, ale hobby na całe życie, które często przekazywane z ojca na syna jest kultywowane przez kolejne pokolenia. Domowa hodowla rybek akwariowych to cała kultura i zajęcie, od którego po kilku miesiącach ciężko się oderwać.
CZY TWOJE DZIECKO JEST JUŻ GOTOWE DO ZAŁOŻENIA AKWARIUM?
Rybki akwariowe, chociaż nie utrzymują bliższego kontaktu z hodowcą są zwierzętami i nie mogą być traktowane przedmiotowo. O ile większość z nas przeczuwa nastroje i potrzeby np. pasa lub kota, tak z rybkami jest nieco trudniej. Wielu początkujących hobbystów nie zdaje sobie sprawy ze skali problemu trzymania bojownika syjamskiego lub teleskopa w kuli
O tym czy nasze dziecko jest już na tyle odpowiedzialne do prowadzenia własnego zbiornika można przekonać się, kupując np. małe akwarium, do którego przez jakiś czas nie wpuszczamy rybek. Cały zbiornik obsadzamy roślinami, a zadaniem malucha będzie opieka nad jeszcze niezamieszkałym baniaczkiem. Podmiana wody, niedopuszczanie do nadmiernego rozwoju glonów oraz czyszczenie sprzętu akwarystycznego to najlepsze sposoby na obserwację dziecka w jego pierwszych poczynaniach. Jeśli będzie pilnowało terminów wymiany wody, roślinki będą regularnie przycinane, a nasz maluch w tym czasie nie zniechęci się do prowadzenia akwarium, możemy pomyśleć o pierwszych mieszkańcach.
OBSERWUJ PRACE MALUCHA PRZY RYBKACH
Pamiętaj, że w początkowej fazie maluch będzie potrzebował Twojej pomocy, dlatego dobrze, jeśli pomożesz mu przy pierwszych pracach. Szczególnie pomocny okażesz się prawdopodobnie przy wymianie wody, ewentualnych wyławianiach rybek z akwarium, wymianie podłoża i tym podobne. Warunek jest jeden – nie możesz wyręczać swojego dziecka w codziennych obowiązkach. Obserwuj jego postępy, jeśli znasz się nieco na akwarystyce, możesz podpowiadać przy doborze obsady ryb i roślin, ale nie pozwól, abyś to Ty zajmował się doglądaniem i pielęgnacją całego zbiornika. W końcu to nie Ty masz czerpać przyjemność z hodowli słodkowodnych pływaków.
---
Artykuł pochodzi z serwisu
http://artelis.pl/artykuly/42678/kiedy-warto-kupic-dziecku-akwarium%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a

Wybór tła do akwarium.

Wybór tła do akwarium.
Autorem artykułu jest Mateusz  Langner

Tło to jeden z ostatnich elementów dekoracyjnych w zbiorniku na który powinieneś poświęcić najwięcej uwagi, to ono nadaje końcowy wyraz głębi akwarium. Na rynku akwarystycznym znajdziemy jej dwa rodzaje: wewnętrzne i zewnętrzne. Które z nich nadaje się dla hobbysty?
ZEWNĘTRZNE TŁO DO AKWARIUM
Uniwersalne, tanie w wykonaniu i niesprawiające kłopotu w prowadzeniu. Raz wsunięte na tylną szybę akwarium nie wymaga czyszczenia, ale tworzony przez nie efekt wizualny pozostawia wiele do życzenia. Większość dostępnych na rynku projektów, a w tym szczególnie tanich przypomina raczej fototapetę niż tło strukturalne. Warto zastanowić się nad samodzielnym wykonaniem tła z czarnego, nieco wygniecionego brystolu, który można w miejscach zagięć dekoracyjnie pomalować grafitową lub srebrną farbą.
Z całą pewnością należy unikać wcześniej wspomnianych fototapet. Dlaczego? Wyglądają na tyle sztucznie, że nawet gęsta obsada roślin akwariowych nie jest w stanie przykryć ich kiczowatego efektu. Kosztują kilka do kilkunastu złotych za sztukę, ale ich odniesienie do naturalnego środowiska można przyrównać do barwnych kulek, wrzucanych na dno bojownika, uwięzionego w kuli.
MOŻE JEDNAK WEWNĘTRZNE?
Wewnętrzne tło do akwarium można polecić przede wszystkim doświadczonym hodowcom rybek. Kłopotliwe w utrzymaniu ze względu na swoją strukturę, wymaga regularnego i dokładnego czyszczenia. W jej zakamarkach może zalegać pokarm lub odchody słodkowodnych zwierząt. Rozwijające się w tym miejscu siedlisko bakterii to także potencjalne źródło chorób i bodziec do rozwoju glonów akwariowych. W zamian oferuje jednak niesamowite wrażenia wizualne. Niewielu akwarystów decyduje się także na takie tło ze względu na przestrzeń, jaką należy jej zagospodarować. W zbiornikach poniżej 100l nie ma właściwie możliwości na dobranie ładnego modelu – a jeśli nawet, to przestrzeń, którą trzeba będzie na nie poświęcić nie jest współmierna.
Zainteresowani mogą wybrać się do sklepu zoologicznego, kupić korzenie lub posadzić na tylnej ściance akwarium mech (na rozwiniętej siatce) , np. jawajski. Efekt będzie równie niesamowity.
---
Artykuł pochodzi z serwisu
http://artelis.pl/artykuly/42679/wybor-tla-do-akwarium%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a

związki mineralne w akwarium

AZOT N

- składnik wszystkich aminokwasów i kwasów nukleinowych
- budulec cytokinin, fitochromu
- składnik koenzymów
 Objawy nadmiarów
- nienaturalny dla rośliny ciemno zielony kolor liści
niedobór (występuje bardzo rzadko)
- zahamowanie wzrostu
- plamy chlorotyczne szczególnie w starszych liściach
- czerwienienie łodyg (wzmożona produkcja barwników nie zawierających azotu takich jak antocyjany)
- słabe rozkrzewianie się roślin
- wydłużanie sie korzeni przy ograniczeniu ich ogolnej masy
 spowolnienie lub zatrzymanie się wzrostu roślin
- kolor liści blado zielony przechodzący w jasny żółty
- zmniejszenie rozmiaru blaszki liściowej
- w przypadku roślin krzewiących, małe krzewienie (mniejsza ilość łodyg)

Fosfor (H2PO4-, HPO42-)

- jest składnikiem podstawowych związków organicznych (kwasów nukleinowych, fosfatydów)
- występuje jako fosfor organiczny i nieorganiczny
- magazynuje i oddaje energię chemiczną (ATP)
- fosfolipidy w błonach komórkowych
- fosfatydylocholina - zapewnia włąsciwą przepuszczalność i płynność błon
- fosfoinozytole (IP3, PIP2)
 Objawy nadmiarów:
- przy niskim poziomie N pojawiają się sinice
niedobór
- przy względnie ciemnozielonej barwie liści - po spodniej części zabarwienie purpurowe
- słabszy wzrost
 spowolnienie lub zatrzymanie się wzrostu roślin
- kolor liści ciemno zielony lub przechodzący w fioletowy
- odpadanie liści
- gnicie końcówek liści
- przy wysokim N pojawienie się koloni zielenic

Potas (jony K+)

- aktywator kilkudziesięciu enzymów
- pełni rolę substancji osmotycznie czynnych - jest czynnikiem regulującym stopien otwarcia aparatów szparkowych u form emersyjnych
 Objawy nadmiarów:
- występują rzadko, jednak w przypadku dużych nadmiarów może dojść do deformacji lub zamierania stożków wzrostu
niedobór:
- żółknienie, brunatnienie i w końcu zamieranie liści
- chlorozy lub nawet plamy nekrotyczne (w środku blaszki i na krawędziach liści)
- silna redukcja organów spichrzowych
 spowolnienie lub zatrzymanie się wzrostu roślin
- żółknięcie i brązowienie liści
- pojawianie się dziur w blaszce liściowej
- w przypadku minimalnych ilości potasu może występować odpadanie liści i gnicie łodygi

Siarka (SO42-)

- składnik wielu istonych białek (jako aminokwasy: cystyna, cysteina, metionina)
- składnik koenzymu A
 niedobór (objawy podobne do objawów niedoboru azotu)
- chloroza całych liści
- więdnięcie liści
- najpierw chorują najmłodsze liście:
- żółkniecie nerwów liściowych
- czerwonawe plamy na blaszkach liściowych
- żyłkowanie może mieć zabarwienie purpurowe

Wapń (jony Ca2+)

- wraz z pektynami i hemicelulozą jest budulcem ściany komórkowej
- ma duże znaczenie jako komponent błon plazmatycznych
- jest wtórnym przekaźnikiem informacji (łączy sie z kalmoduliną)
- kofaktor amylaz, lipaz
 niedobór
- zahamowanie wzrostu
- zahamowane wzrostu wierzchołkowego
- nietypowe plamy chlorotyczne
- niedobory powodują wypływ elektrolitów przez korzenie - tzw. śluzowacenie korzeni

Magnez (Mg2+)

- składnik chlorofilu
- jego jony aktywują enzym H+ATPazę i RUBISCO
- bierze udział w przenoszeniu reszt fosforanowych
 Objawy nadmiarów:
- ogólnie uważa się za nieszkodliwy
niedobór
- plamy chlorotyczne przechodzące w nekrozy
- nietypowe chlorozy pojawiające sie między żyłkami
 żółknięcie wierzchołków i brzegów liści lub brązowienie liści
- w przypadku większych niedoborów może wystąpić odpadanie liści
- może dochodzić do deformacji młodych liści

Żelazo

- bierze udział w syntezie chlorofilu (sam bezpośrednio nie wchodzi w jego skład)
- wchodzi w skład enzymów oddechowych (cytochromy, oksydaza cytochromowa, katalaza, peroksydaza)
- ma znaczny udział w procesie dysymilacji ze względu na właściowość zmiany stopnia utlenienia (z +2 na +3), w wyniku czego tworza się układy oksydoredukcyjne.
 Objawy nadmiarów:
- na liściach pojawiają się żółte i żółto-brązowe plamki przechodzące w dziury (objaw zatrucia żelazem)
- może dojść do zahamowania wzrostu rośliny
niedobór:
- chlorozy młodych liści
- brązowe plamy na liściach
- spowolnienie wzrostu
- może dochodzić do zmniejszenia się rozmiaru blaszki liściowej
- żółknięcie młodych liści; w skrajnych przypadkach liść może przybierać barwę podobną do białej

Bor

Objawy nadmiarów:
- blado-żółte lub gnijące wierzchołki i brzegi liści
- dziury w kolorze jasno-pomarańczowym
- może występować odpadanie liści
-ma zdolność neutralizowania szkodliwości nadmiaru wapnia
- przyspiesza transport asymilatów
- odgrywa rolę przy wykształacaniu się elementów płciwych - ułatwia wzrost łagiewek pyłkowych (duże ilości tego pierwiastka znajdują się w kwiatach a w szczególności w ziarnach pyłku)
 - spowolnienie wzrostu
- zamieranie pędów i stożków wzrostu
- możliwe gnicie korzeni
- skrócenie międzywęźli
- biało-żółte plamy na liściach

Mangan

Objawy nadmiarów:
- brązowe lub czerwone plamy na liściach
- zahamowanie wzrostu korzeni
- w skrajnych przypadkach mogą pojawić się dziury w liściach
- brak tego pierwiastka w wodzie wywołuje podatność chlorofilu na rozpad pod wpływem zbyt intensywnego światła
- jest fizjologicznym utleniczem - aktywuje kilka enzymów związanych z rozpadem węglowodanów i bierze wraz z żelazem udział w redukcji azotanów (jego działanie jest zależne od obecności żelaza) - jest antagonistą wapnia
- jego nadmiar może unieczynnić żelazo
- w liściach występuje wraz z żelazem w stosunku ilościowym 1:2
 żółknięcie liści
- możliwe pojawienie się biało-żółtych smug na liściach
- możliwe pojawienie się brązowych lub czarnych plam na liściach
- odpadanie liści

Kobalt

- dostaje się do wód i gleby przeważnie w postaci Co(HCO3)2. Możliwa jest także jego migracja z substancjami humusowymi.
- w środowisku alkalicznym łatwo się utlenia i często wytrąca się z wody wraz z magnezem
- jego przyswajalność zwiększa się wraz ze wzrostem w wodzie wolnego CO₂

Molibden

- bierze udział w asymilacji azotu atmosferycznego przez mikroorganizmy oraz azotanów przez rośłiny wyższe (czynnik w procesie redukcji azotanów, względnie azotu cząsteczkowego)
- jego działanie, podobnie jak działanie manganu jest uzaleznione od obecności żelaza
- jest fizjologicznym reduktorem

Miedź

- przechodzi do wody łatwiej w kwaśnym środowisku
- występuje w przedziale wartości -10 milig Cu/l)
- najłatwiej rozpuszczają się związki miedzi dwuwartościowej
- niedobór tego pierwiastka może występować w wodach na torfach
- jest składnikiem enzymów utleniających (m.in. oksydaz fenolowych) i bierze udział w fotosyntezie (plastocyjanina w łańcuchu elektronowym)
- niedobór miedzi zmniejsza u roślin oddychanie
- w podwyższonych stężeniach działa szkodliwie na ryby, mięczaki i glony oraz bakterie - jej toksyczne działanie zależy od twardości wody
- nie jest jednak skutecznym środkiem na glony gdyż potrafią one w miarę szybko dostosować podwyższonych stężeń Cu
 Objawy nadmiarów:
- zahamowanie wzrostu pędów
- liście przybierają niebieski odcień
- czernienie korzeni
- brak krzewienia się roślin
niedobór
- moga pojawić się niebieskozielone plamy
zahamowanie wzrostu
- liście w kolorze zielono-niebieskim
- brązowe lub białe plamy na liściach

Cynk

- jest mało ruchliwy, występuje w postaci mało rozpuszczalnego węglanu ZnCO3.
- występuje przeważnie w ilości n*10-5 g/l
- uczestniczy w przemianie węglowodanów i białka - jest niezbędny do normalnego metabolizmu białkowego - regulacja ekspresji genow <palce cynkowe>, wchodzi też w skład enzymów fotosyntetycznych
- jest istotnym składnikiem anhydrazy węglanowej, enzymu katalizującego dwukierunkową reakcję H₂0 + CO₂ -> H2CO3
- w wyższych stężeniach działa trująco na ryby, na glony oddziałuje ujemnie już przy stężeniu 0,1 mg Zn/l, oddziaływanie na ryby występuje już przy około 0,4mg Zn/l
 Objawy nadmiarów:
- występują bardzo rzadko
- może dojść do spowolnienia wzrostu pędów przy normalnych rozmiarach blaszki liściowej
niedobór:
- przy niedostatku w roślinie nie powstaje tryptofan a więc nie wytwarza się także auksyna (istotny hormon roślinny).
- zahamowanie wzrostu międzywęźli (wzrost wydłużeniowy)
- redukcja powierzchni blaszek liściowych (dezintegracja rRNA)
skrócenie międzywęźli
- deformacja młodych liści
- skrajne niedobory powodują odpadanie liści
- obumieranie stożków wzrostu

Nikiel

- ma podobne właściwości chemiczne do kobaltu i żelaza dwuwartościowego
- występuje przeważnie w ilości n*10-6 g/l
- ma pewien toksyczny wpływ na ryby, stężenie 10mg/l jest dla nich śmiertelne

początki nie zawsze trudne

Piękne akwarium to marzenie każdego akwarysty. Akwarystyka to wspaniałe hobby które działa niezwykle kojąco na nasze nerwy. Jednak aby wszystko było jak należy, potrzeba poświęcić wiele czasu, wiedzy, pieniędzy. Więc postaram się przedstawić niezbędne informacje, by czas spędzony przy naszym zbiorniczku był czystą przyjemnością i nie zamienił się w koszmar walki z glonami, chorobami i innym złem podwodnego świta Dla początkujących Przed założeniem akwarium powinniśmy się zdecydować na typ akwarium. Rozróżniamy najpopularniejsze typy akwariów: ogólne, biotopowe, roślinne, i ostatnio coraz modniejsze morskie. W akwariach ogólnych hoduje się ryby i rośliny z różnych biotopów, czyli z różnych środowisk ale o zbliżonych wymaganiach - polecam je początkującym. Akwaria biotopowe mają na celu odtworzenie środowiska i warunków życia danym gatunkom w jakich żyją w naturze - bez jakichkolwiek gatunków z innego biotopu. I tak chcąc odtworzyć biotop np.: jeziora Malawi akwarium urządzamy na wzór tego jeziora, hodujemy w nim odpowiednie ryby, a skład chemiczny wody jest upodabniany do naturalnego. Akwaria roślinne jak sama nazwa wskazuje, to zbiorniki w których tworzy się jak najlepsze warunki dla rozwoju wielu różnych gatunków roślin, które wymagają specjalnego nawożenia i pielęgnacji, ryby w nich są raczej dodatkiem. Planując założenie akwarium należy się zastanowić na jak duże akwarium mamy miejsce, na jak duże nas stać, oraz jakiej wielkości akwarium możemy zainstalować w naszym mieszkaniu. Dobrze jest wiedzieć jaka mamy nośność ścian i podłóg gdyż a akwarium waży tyle ile ma litrów wody + prawie 30-50% więcej na podłoże osprzęt, wagę szkła itp. Zakładając akwarium musimy się liczyć z nie małymi kosztami, jednak przy odrobinie pomysłowości, smykałce do majsterkowania i przyjaznych ludziach wiele rzeczy można zrobić bez wydawania dużych pieniędzy. Możemy samodzielnie zbudować pokrywę na akwarium, zmontować oświetlenie, czy wykonać tło i dekoracje. Innymi możliwościami nabycia tańszego sprzętu są znajomi, giełdy akwarystyczne, fora akwarystyczne, gazety z ogłoszeniami. By stworzyć podwodny świat niezbędne są: akwarium, pokrywa, oświetlenie, filtr, grzałka, termometr, siatka do łapania ryb, podłoże. Ponadto przydadzą się w zależności od typu akwarium jaki wybierzemy korzenie, skałki, kamienie, łupki, muszle, reaktor CO2 lub butla CO2 i dyfuzor. Ponad to przydaje się termostat, karmnik i sterownik oświetlenia. Na koniec kupujemy odpowiednie ryby i rośliny, pokarm dla rybek, uzdatniacz, testy do wody, węgiel aktywny. Początkującym proponuje zaczynanie od awarii średnich (przynajmniej od 60 l) będzie wam łatwiej zapanować nad utrzymaniem czystości i równowagą biologiczną. Miejsce Przede wszystkim należy zastanowić się gdzie i na czym postawimy nasze akwarium. Musi być to miejsce: - z dala od okna, tak by nie padało na nie bezpośrednie światło słoneczne, - z dala od dużego ruchu, by nie zagrażało mu uszkodzenie i by nie płoszyć mieszkańców - na stabilnej i wytrzymałej szawce, która uniesie ogromny ciężar - w miejscu w którym się dobrze eksponuje i w którym mamy łatwy dostęp w celu prac pielęgnacyjnych. Gdy kupimy akwarium należy je umyć bieżącą letnią wodą. Następnie czas na jego postawienie, pod akwarium musimy coś podłożyć aby zminimalizować ryzyko pęknięcia - może to być styropian, grubsza tektura falista, karimata, lub specjalna podkładka pod akwarium. Podłoże Do akwarium ogólnego polecam żwirek rzeczny o granulacji 3-5 mm, akwaria morskie, Malawi i Tanganika – biały piasek, koralowiec; akwarium roślinne – albo specjalistyczne podłoża dla roślin wodnych, lub jakieś żyzne podłoże typu „stare dno”, lub ziemia ogrodowa i na to drobniejszy żwirek. Należy pamiętać be piasek i żwirek bardzo dokładnie wypłukać ( aż do uzyskania zupełnie czystej wody). Grubość podłoża od 5 do 10 cm. Ze względu na estetykę akwarium więcej się go daje z tyłu akwarium. Tło i inne dekoracje Tło możemy zakupić w sklepie zoologicznym, lub na giełdzie. Może to być tło foliowe – mamy tu wiele różnych wzorów; lub tło strukturalne, umieszczane wewnątrz akwarium – niestety bardzo drogie. Można również wykonać je samemu: począwszy od skrzynki umieszczonej z tyłu za akwarium, przez kompozycje np. z mchu przyczepionego do siatki i do tylnej szyby przy pomocy przyssawek wewnątrz akwarium, ułożone i przyklejone silikonem akwarystycznym do tylnej szyby łupki, aż do samodzielnie wykonanego tła z wypalanego styropianu, czy cementu wodoodpornego np. Ceresie CR65 Lub CX5. Możliwości jest bardzo wiele. Oczywiście rodzaj tła powinno być uzależnione od typu akwarium – musi się z nim komponować. Na koniec dekoracje: kamienie, korzenie, skałki i muszle, oczywiście odpowiednio dobrane do typu akwarium i potrzeb mieszkańców ( muszlowce potrzebuj muszli, zbrojniki – korzeni itd..) Oświetlenie W przypadku większości typów akwarium standardowo montowane oświetlenie w pokrywach w zupełności wystarcza, jednak jeśli chcemy mieć piękne akwarium roślinne musimy to oświetlenie zwiększyć, minimum to 0,75W /litr. Potrzebne będą również świetlówki specjalistyczne akwarystyczne. Tu przyda nam się sterownik oświetlenia, który będzie włączał i wyłączał światło zawsze o tej samej porze. Grzałka Niezbędna każdym akwarium, moc uzależniona jest od wielkości akwarium i temperatury w pomieszczeniu, w którym akwarium się znajduje. Przydatny będzie tu termostat, który będzie włączał grzałkę przy spadku temperatury poniżej minimalnej, i wyłączał po osiągnięciu temperatury prawidłowej. Dobrym rozwiązaniem jest grzałka z termostatem Filtr Absolutnie niezbędne urządzenie w każdym akwarium. Jedyne które jest zawsze włączone i non stop. Dba o czystość wody, przemiany biologiczne w wodzie i oczyszczanie mechaniczne. Nie jest istotne czy to będzie filtr wewnętrzny czy zewnętrzny, ale ważne jest był odpowiednio dobrany do litrażu akwarium. Dodatkowe wyposażenie W przypadku akwarium roślinnego niezbędne będzie reaktor CO2 kupiony, lub własnej roboty, oraz dyfuzor CO2 który będzie dwutlenek węgla rozpuszczał w wodzie. Przy większych akwariach polecam zakup butli CO2. Potrzebne nam będą również testy ( zwłaszcza na początku), oraz nawozy makro- i mikroelementowe. Uruchamianie akwarium Gdy akwarium ustawimy i wszystko nim ułożymy i zamontujemy, przychodzi czas na sadzenie roślin. Trzeba pamiętać by roślinami była obsadzona możliwie jak największa powierzchnia, i by początkowo były to rośliny mało wymagające i szybko rosnące. Na koniec wlewamy wodę najlepiej wcześniej odstaną, lub z dodatkiem uzdatniaczy które zwiążą chlor i metale ciężkie. Co najmniej godziną potem dobrze jest dodać bakterie nitryfikacyjne które przyspieszą dojrzewanie akwarium. Proces ten trwa około miesiąca. Po tym czasie możemy wpuścić mieszkańców czyli rybki. Postępując tak unikniemy gwałtownego wzrostu poziomu amoniaku i azotynów w wodzie, które mogą doprowadzić do śmierci naszych podopiecznych. Pielęgnacja regularna Pielęgnacja codzienna: oprócz karmienia ryb, należy włączyć światło, sprawdzić temperaturę wody, sprawdzić czy wszystkie urządzenia działają poprawnie (filtr), ew. można sprawdzić odczynnikami właściwości wody i czy w akwarium nie ma padniętych ryb. Pielęgnacja cotygodniowa: to podmiana wody na świeżą (ok 1/5 wody wymieniamy wystarczy raz na tydzień ), przycięcie roślin, usunięcie zgniłych części roślin, czyszczenie szyb jeśli są porośnięte glonami. Sprawdzamy stan wody (pH, twardość). Podczas podmian wody należy odmulić dno akwarium - najprostszy odmulacz to gumowa rurka zakończona szerszym plastikiem. Spuszczamy nim wodę z akwarium a szerszą końcówką przesuwamy blisko dna w celu zebrania mułu - duży minus tego rozwiązania to przymus spuszczenia wody. Inny rodzaj odmulacza który ma tą zaletę że możemy go użyć w każdej chwili bez konieczności spuszczania wody to odmulacz podłączany to brzęczyka - koszt jego jest niewielki i sięga ok. 10-15 zł. Pielęgnacja comiesięczna: (lub rzadziej-im większe akwarium tym rzadziej gruntownie sprzątamy)- do tych prac należy gruntowne przeczyszczanie filtrów, pompki, dokładne oczyszczenie szyb, przycinka roślin, zmniejszenie ilości ryb (w razie potrzeby), gruntowne odmulanie dna zbiornika. Polecam także gruntowne czyszczenie akwarium co rok czy półtora roku tzn. płukanie żwiru czy wymiana większej ilości wody, staranne czyszczenie dekoracji, większych kamieni. Do prac pielęgnacyjnych możemy też zaliczyć "uzdatnianie" wody, czyli wzbogacanie jej o pewne minerały czy inne związki chemiczne wspomagające pewne procesy czy profilaktycznie zabezpieczające ryby od wszelkich chorób - do każdych podmian wody polecam sól akwariową, dawkowaną wg. wskazań na opakowaniu.

Woda w akwarium
Autorem artykułu jest Mariusz Bednarczyk

Woda prosto z kranu zawiera wiele szkodliwych dla ryb substancji takich jak chlor czy sole metali ciężkich. Należy podjąć czynności zmierzające do ich wyeliminowania.
Przygotowanie wody do podmiany.Woda prosto z kranu zawiera wiele szkodliwych dla ryb substancji takich jak chlor czy sole metali ciężkich. Należy podjąć czynności zmierzające do ich wyeliminowania. Najprostszym i niewymagającym gotówki sposobem jest nalanie wody do wcześniej przygotowanych naczyń, gdzie przez odczekanie do dwóch dni występowanie niechcianych elementów zmniejszy się do dopuszczalnego poziomu. Szybszym sposobem jest skorzystanie z tzw. uzdatniaczy, środków chemicznych w płynie, które wlane do wody wiążą w nietoksyczne związki chlor i sole metali ciężkich. Dodatkowo zawierają substancje łagodzące stres ryb związany ze zmianą warunków środowiskowych. Zwykle w kilka chwil po użyciu uzdatniacza woda jest gotowa do użytku. Preparaty te produkują:  Hagen: Aqua Plus; JBL: Biotopol;- Tetra: AquaSafe;- Tropical: Antychlor, Esklarin;- Sera: Aquatan;- Zoolek: Antychlor. Można także profilaktycznie odkazić wodę, aby pozbyć się szkodliwych bakterii i pierwotniaków, np. Tropical produkuje środek o nazwie Aqua-Kali, a Zoolek - Odkażalnik. Tak przygotowaną wodę możemy wykorzystać do cotygodniowej podmiany wody w akwarium - najważniejszej czynności każdego akwarysty. Polega ona na zamianie około 20 % starej wody z akwarium na nową. Dojrzewanie wody. Zakładając akwarium, lub wymieniając w nim całą wodę musimy poczekać 2 do 3 tygodni do momentu wpuszczenia do niego wszystkich mieszkańców. Przez ten okres akwarium dojrzewa, tzn w filtrze tworzą się bakterie nitryfikacyjne, które są odpowiedzialne za rozkład szkodliwych związków azotowych. W przypadku małej ilości tych bakterii w zbiorniku nie ma równowagi biologicznej, jakość wody pogarsza się, niekorzystnie wpływając na ryby. Aby przyspieszyć proces dojrzewania zbiornika możemy:

1) zaszczepić wodę : polega to na wprowadzeniu do wody bakterii nitryfikacyjnych (wypłukanie substratu z filtra dobrze funkcjonującego baniaka)

2) niekiedy stosowaną praktyką jest wpuszczanie do akwarium wytrzymałej ryby, która żyjąc przez ten czas wytwarzałaby związki azotowe pobudzając do rozwoju bakterie

3) zastosowanie środka chemicznego zawierającego pożywkę dla szczepów bakterii:- Hagen: Cycle;- Sera: Nitrivec;- Tetra: Baktozym.

Odczyn wody - pH. Odczyn wody jest najważniejszym parametrem określającym jej właściwości. Należy dostosować go do wymagań danego gatunku ryb. Miarą odczynu jest pH - ujemny logarytm aktywności jonów wodorowych H+. Woda o odczynie obojętnym ma pH 7, kwaśnym pH < 7 (stężenie jonów wysokie), zasadowym pH 7 - 14. Większość ryb dobrze znosi wodę o odczynie obojętnym, jednak są takie, które wymagają wody kwaśnej (kąsaczowate), lub zasadowej (pielęgnice z jezior Malawi czy Tanganiki). Woda z kranu ma zwykle odczyn zbliżony do obojętnego, dlatego niejednokrotnie zachodzi potrzeba jego skorygowania. Przy zmianie odczynu wody w zarybionym zbiorniku zabieg ten należy przeprowadzać stopniowo, gdyż ryby bardzo źle znoszą skoki pH. W wodzie zasadowej zachodzą niekorzystne procesy zamiany jonów amonowych na toksyczny amoniak. Dlatego mając np. biotop Malawi (pH 7,7 - 8,Cool musimy mieć na uwadze ten aspekt i uważniej kontrolować jakość wody. Istnieje pojęcie zdolności buforowych wody. Oznacza ono zdolność do utrzymywania stałego pH. Woda ma stabilny odczyn, gdy jej twardość węglanowa jest odpowiednio wysoka. Zmianę pH można przeprowadzić sposobem naturalnym lub za pomocą środków chemicznych. Oczywiście jak mamy możliwość to nie korzystajmy z tych drugich, gdyż stosowane nieumiejętnie mogą mieć skutki uboczne, związane z funkcjonowaniem zbiornika.

Oto sposoby na obniżenie pH wody: filtrowanie wody przez torf umieszczony w filtrze, w sklepach dostępny jest w postaci włokien lub bardziej skutecznego granulatu; aby działanie torfu było dłuższe a nie tak intensywne można umieścić go w podłożu; torf zawiera wiele cennych dla ryb składników jak kwasy humusowe; przeważnie obniżenie pH wiąże się ze zmniejszeniem twardości, im woda ma mniejszą twardość tym łatwiej jest obniżyć odczyn; zastosowanie środków chemicznych takich jak: kwasy chemicznie czyste (tzw. CZDA) np. siarkowy, solny, ortofosforowy - uwaga, żrące! -Tropical - Aquacid; - Zoolek - Aquacid (zawiera 35% roztwór kwasu ortofosforowego); - Tetra - PH/KH Minus.

Oto sposoby na podwyższenie pH wody: - filtrowanie wody przez żwir koralowy; można umieścić go też w akwarium, podobnie jak skały wapienne takie jak wapienie, niektóre piaskowce i inne; - zastosowanie środków chemicznych takich jak:- soda oczyszczona- Tropical - Aqualkal;- Zoolek - Aqualkak;- Tetra - PH/KH Plus.Testy na wartość pH produkują zarówno firmy polskie jak Zoolek i zagraniczne: Tetra, Sera. Ich sposób użycia jest bardzo prosty. Należy do probówki wlać określoną ilość badanej wody, a do niego kilka kropel odczynnika chemicznego. Zabarwia on wodę na odpowiedni kolor, w zależności od odczynu. Kolor ten następnie porównujemy z barwną skalą i odczytujemy pH. Twardość wody. Twardość nadają wodzie substancje mineralne jak np. sole wapnia, sole magnezu, rozpuszczone na skutek przechodzenia wody przez skały wapienne.
Wyróżniamy twardość ogólną (GH), twardość węglanową (KH) i twardość niewęglanową, przy czym spełnione jest równanie: twardość ogólna (GH) = twardość węglanowa (KH) + twardość niewęglanowa Twardość ogólna (GH) określa zawartość w wodzie dwuwartościowych jonów metali (najczęściej wapnia, magnezu, żelaza) pochodzących ze związków chemicznych, soli. Twardość węglanowa (KH) określa zawartość w wodzie jonów węglanowych i wodorowęglanowych; KH ma wpływ na tzw. buforowość wody, czyli zdolność do utrzymywania stałego pH; woda ma najlepsze właściwości buforowe dla średniej twardości. Twardość niewęglanowa jest to zawartość w wodzie siarczanów, chlorków i azotanów. Najpopularniejszą miarą twardości w Europie są stopnie niemieckie. Oto podział wód ze względu na ich twardość: http://www.akwapark.aplus.pl/akwapark/grafika/tabelawoda.jpg.
Różne są sposoby zmiękczania wody (obniżenia twardości). Zwykle obniżenie twardości wiąże się z obniżeniem pH. Oto najbardziej popularny z nich: - filtrowanie wody przez torf umieszczony w filtrze, w sklepach dostępny jest w postaci włokien lub bardziej skutecznego granulatu; aby działanie torfu było dłuższe a nie tak intensywne można umiścić go w podłożu; torf obniża twardość węglanową, zawiera wiele cennych dla ryb składników jak kwasy humusowe, ale nie każdy lubi brązowe zabarwienie wody powstałe w wyniku jego stosowania; W przypadku zwiększenia twardości najczęściej stosowaną metodą jest:
- filtrowanie wody przez żwir koralowy; można umieścić go też w akwarium, podobnie jak skały wapienne takie jak wapienie, piaskowce i inne;- dodanie kwaśnego węglanu wapnia spowoduje zwiększenie twardości ogólnej i węglanowej. Jeśli chodzi o testy do mierzenia twardości wody, to produkują je takie firmy jak Sera, Tetra, Zoolek i inne mniej znane. Zasada jest podobna jak przy pomiarze pH. Do badanej wody wkrapla się odczynnik i porównuje jej zabarwienie ze skalą barwną. Cykl azotowy. W wyniku odżywiania się ryb i ich procesu przemiany materii do wody są wydalane jony amonowe NH4+, które nie są bardzo groźne, lecz wp ewnych warunkach zamieniają się w silnie toksyczny amoniak NH3. W wodzie kwaśnej takie zdarzenie nie ma miejsca, w przeciwieństwie do wody o odczynie zasadowym, gdzie musimy uważniej przyglądać się jakości wody i stosować regularne podmiany wody np. co tydzień 20 %. W dalszej części cyklu azotowego bakterie nitryfikacyjne zamieniają szkodliwy amoniak na mniej szkodliwe azotyny NO2-. W dalszej kolejności cyklu azotowego bakterie nitryfikacyjne zamieniają azotyny NO2- na mniej szkodliwe azotany NO3-. Z kolei azotany częściowo są pochłaniane przez rośliny, a innym sposobem ich usunięcia jest częściowa podmiana wody. Bardziej wyszukany sposób pozbycia się azotanów to zastosowanie denitryfikatora, filtra, gdzie bakterie beztlenowe w warunkach beztlenowych absorbują tlen z NO3- i powstaje czysty azot uwalniany potem do atmosfery. http://www.akwapark.aplus.pl/akwapark/grafika/azot.jpg. Proces zamiany związków szkodliwych dla ryb na mniej szkodliwe odbywa się przy współudziale bakterii nitryfikacyjnych. Proces ich wprowadzenia do akwarium to szczepienie. Stan, gdy jest ich na tyle dużo, by cykl azotowy mógł przebiegać sprawnie, mówimy o tzw. dojrzałości. Dojrzewanie akwarium przebiega w następujący sposób:

1)do dwóch tygodni rozwijają się bakterie Nitrosomonas, które rozkładają jony amonowe NH4+ i amoniak NH3 na azotyny NO2;

2)teraz przy obecności azotynów produkują się bakterie Nitrobacter, zamieniające azotyny na azotany; łącznie cały proces trwa do czterech tygodni. Aby przyspieszyć proces dojrzewania akwarium, należy dostarczyć do niego związki azotu, najprościej przez wpuszczenie do wody np. dwóch ryb. One to będą produkować te związki w procesie przemiany materii. Jeszcze lepszym sposobem na przyspieszenie dojrzewania akwarium jest:- wypłukanie substratu z filtra dobrze funkcjonującego baniaka;- zastosowanie środka chemicznego zawierającego szczepy bakterii:- Hagen: Cycle;- Sera: Nitrivec.- Tetra: Baktozym. Bakterie nitryfikacyjne gromadzą się w podłożu, lecz najwięcej jest ich w filtrze. Należy uważać by nie zniszczyć ich populacji np. przez stosowanie leków. Przy czyszczeniu filtra nie należy usuwać z niego całego substratu, by nie usunąć wszystkich bakterii. Testy do pomiaru NH4+, NH3, NO2-, NO3- produkuje kilka firm: Tetra, Sera, Zoolek. Polegają na wymieszaniu odpowiednich odczynników z badaną wodą i porównaniu otrzymanego koloru ze skalą barwną. Dopuszczalne stężenie w wodzie dla: - NH3 (amoniak): < 0,020 mg/l woda jest ok - NO2- (azotyny) : < 0,1 mg/l woda jest ok; 0,1 - 0,3 mg/l stężenie o niewielkiej szkodliwości; 0,3 - 0,5 mg/l stężenie szkodliwe przy długotrwałym działaniu; 0,5 - 1 mg/l stężenie szkodliwe, potrzebna podmiana części wody; > 1mg/l zagraża życiu ryb, potrzebna podmiana większej ilości wody oraz czyszczenie akwarium, sprawdzenie poprawnego działania filtra - NO3- (azotany) : dopuszczalne stężenie w wodzie to 50 mg/L. W rozwiązywaniu problemów z parametrami wody pomogą nam doświadczeni akwaryści udzielający się w takich miejscach jak http://www.akwaforum.pl/  forum akwarystyczne czy serwisy akwarystyczne

---
    http://www.akwaforum.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu
http://artelis.pl/artykuly/11206/woda-w-akwarium